De Rimpeling, coachende fotografie die jouw leven kan veranderen
3 november 2017
Levenservaring is jouw rijkdom; hoe doe je dat een leven lang leren?
15 december 2017
Toon alles

Fietsen met de wind in de rug

Graag fiets ik naar Hasselt, Blokzijl en andere plaatsen in de Kop van Overijssel om dan halverwege het traject op een terras te genieten van een kopje koffie. Meestal begin ik met tegen de wind in te fietsen, zodat ik dan op de terugweg de wind mee heb.

Jongeren vinden tachtig vaak oud. Maar ik denk bij mezelf: ‘tachtig is prachtig’. Ik vind het heel bijzonder, dat fotograaf Arnaud Mooij belangstelling heeft voor oude mensen en foto’s van hen maakt. Ouderen, die nog gepassioneerd schilderen, muziek maken, een oude trekker restaureren, een moestuin bijhouden of als vrijwilliger bij een museum of windmolen werken. Waardoor komt het dat de ene mens op hoge leeftijd nog gezond en actief is en een ander niet? Wat is hun geheim? Ik weet het niet. Gelukkig zijn misschien? Iemand van vijfenzestig wordt nu niet als oud gezien, maar toen mijn oma 65 jaar was, zat zij al in een bejaardenhuis en wachtte zij op de dood. Het eten werd op haar kamer gebracht. Er was toen nog geen televisie en ze had geen platenspeler. Vanwege haar slechte ogen, kon ze niet meer goed lezen. Zij was altijd in het zwart gekleed en kwam nauwelijks buiten. Ze praatte eigenlijk nooit over vroeger of over de oorlog. Ik heb geen idee wat er in haar omging die laatste twee jaar voor ze overleed.

Wij woonden indertijd in het voormalige Nederlands Indië, waar mijn vader planter was. Na de aanval van de Japanners op Pearl Harbour moest hij onder de wapenen. Kort daarna beviel mijn moeder van haar 4e kind. Mijn vader zag kans even langs te komen op de afgelegen plantage en raadde mijn moeder aan zo snel mogelijk naar een veiligere plek te vluchten, omdat de Japanners  elk moment zouden landen. We kwamen terecht in kampen. Ik heb  mijn vader nooit meer gezien. Hij was mijn held. Pas na de bevrijding op 24  augustus 1945 hoorden wij dat hij was omgekomen in Birma, toen hij als krijgsgevangene aan de beruchte dodenspoorweg moest werken. Mijn vader is maar 37 jaar geworden. Mijn moeder, broertjes, zusje en ik zelf hebben de diverse kampen wel overleefd. Mijn moeder was vaak ziek tijdens en na de kamptijd. Ik voelde me verantwoordelijk voor mijn jongere broertje en zusje.

Eind 1946 kwamen wij aan in Holland met het troepentransport schip Kota Inten en ging ik op 9-jarige leeftijd voor het eerst naar school. Ik moest nog leren lezen, schrijven en rekenen. In 1946 zag ik voor het eerst sneeuw. Ik was teleurgesteld, want in kinderboeken had ik plaatjes gezien van grote sneeuwvlokken en dit was een soort stuifsneeuw.

Na een tijdje in een pension te hebben gewoond, kwamen wij in huis bij mijn oma in Haarlem. Maar die liet duidelijk blijken, dat zij niet blij was met ons. Wij verhuisden naar Bilthoven. Mijn moeder was hertrouwd, maar dat was geen prettige man. Ik kende toen nog niet de woorden incest en pedofilie. Ik probeerde zoveel mogelijk niet thuis te zijn en niet op te vallen. Ook niet op school. Desondanks gaven de meesters en juffen mij best veel aandacht en raakte ik mijn schoolachterstand kwijt. Ik mocht naar de middelbare school en ging daarna naar Schoevers. Daar leerde ik typen en stenograferen.

Toen ik 19 was ging ik op kamers wonen. Ik had een baan gekregen bij een internationaal concern. Daar had ik het naar mijn zin, ondanks dat de personeelschef mij op strenge toon liet weten, dat ik vaak boos keek en kortaf aan de telefoon was. ‘C’est le ton qui fait la musique’ zei hij  tegen mij. Ik probeerde mij aan te passen, ondanks dat ik het eng vond om vriendelijk over te komen.

Ik trouwde en stopte met werken toen ik in verwachting was. Ik kreeg twee prachtige dochters, waar ik nog steeds heel gelukkig en blij mee ben. Zij mochten echter nooit van mij bij hun oma (mijn moeder) logeren, zolang die tweede vader nog leefde. Helaas kregen mijn man en ik relatieproblemen en gingen we scheiden.

In totaal ben ik 28 keer verhuisd in mijn leven, maar nu woon ik al 25 jaar in de Kop van Overijssel. En ik hoop er nog lang te kunnen blijven. Toen de verbouwing van het oude boerderijtje, waar ik woon, klaar was, kreeg ik last van nachtmerries en werd ik depressief. Op advies van een maatschappelijk werkster ging ik naar Centrum 45. Daar mocht ik niet stoer doen en geen grapjes maken. Ik moest over mijn gevoel praten. Dat vond ik moeilijk. Ik deed liever alsof er met mij niks aan de hand was. Maar de therapeuten waren goed, hielpen mij met raad en daad. De nachtmerries werden minder en ik mocht na twee jaar stoppen. Ik voel me nu gelukkig, in balans en niet meer depressief.

Ik heb in mijn jonge jaren veel gesport. Tennissen, schaatsen, langlaufen, hardlopen en fietsen met een racefiets. Nu heb ik een fiets met trapondersteuning, waar ik al heel wat kilometers mee gefietst heb in deze regio. Tijdens het fietsen realiseer ik mij, dat ik veranderd ben. Ik durf mensen vriendelijk te groeten, ze aan te kijken en heb goed contact met buren en vrienden. Eigenlijk is het zo dat ik na vijftig jaar tegenwind nu al dertig jaar de wind in de rug heb.

Via een vriendin kwam ik in contact met fotograaf Arnaud Mooij, die prachtige foto’s maakt van oudere mensen. Ouderen die nog gepassioneerd met hun hobby’s bezig zijn. Binnenkort komt hij uit met zijn boek Old Passioned. Natuurlijk vond ik het ook eng, dat hij foto’s van mij maakte. Ik was gewend zelf de camera te bedienen. Het feit, dat deze – in mijn ogen – nog jonge fotograaf belangstelling heeft voor oudere mensen, vind ik fantastisch. Ik ben heel blij, dat Arnaud mij geportretteerd heeft en wens hem heel veel succes en erkenning met zijn project Old Passioned! www.oldpassioned.nl

Josje Nieuwenhuys

Share

Blijf op de hoogte

Als je je inschrijft ontvang je maximaal 4 keer per jaar mijn nieuwsflits met tips, events, inspiratie en/of aanbiedingen.

Ik hou je op de hoogte!

Blijf op de hoogteAls je je inschrijft ontvang je maximaal 4 keer per jaar mijn nieuwsflits met tips, events, inspiratie en/of aanbiedingen.

Je hebt je succesvol aangemeld!

×

Hallo!

Klik hieronder op mijn naam om een chat via WhatsApp te beginnen. Mailen kan ook naar info@echtmooij.nl

× Stel je vraag